هزینه های تامین مالی را می توان به طور عمده به دو گروه تقسیم کرد. پرداخت هایی که باید به بانک تامین کننده تامین مالی انجام شود و مالیات های قابل اجرا. پرداخت هایی که باید به بانکی که تأمین مالی را تأمین می کند، انجام شود، عمدتاً سودی است که به مبلغ وام، کارمزد، کارمزد و هزینه تعلق می گیرد. از نظر مالیات، حق تمبر، مالیات تراکنش های بانکی و بیمه (BITT) و صندوق حمایت از استفاده از منابع (RUSF) مهمترین مالیات ها هستند.
پرداخت‌هایی که باید به بانک تأمین‌کننده تأمین مالی انجام شود معمولاً شامل سود، کمیسیون، کارمزد (مانند کارمزد ترتیب، کارمزد تعهد، کمیسیون پیش‌پرداخت، کمیسیون ابطال)، هزینه‌ها و هزینه‌های مرتبط با وام است. بهره به وام نقدی تعلق می گیرد در حالی که کارمزد وام غیرنقدی به وام های غیر نقد تعلق می گیرد. اینها ممکن است متنوع باشند و بسته به نوع تامین مالی به دست آمده متفاوت باشند و همچنین می توانند نام های مختلفی داشته باشند. ممکن است هزینه‌های خاصی نیز با محصولات جانبی مرتبط باشد، از جمله کارمزد کارت، کارمزد مدیریت حساب، کارمزد پورتفولیو، کارمزد برای استعلام، گزارش‌ها، انتشار و غیره.
لازم به ذکر است که موارد فوق مواردی است که بر اساس صلاحدید و توافق تجاری طرفین می تواند آزادانه به توافق برسند، تا زمانی که طرفین در مفهوم قانون تجارت ترکیه طرف تجاری (tacir) باشند. اما در صورتی که یکی از طرفین مصرف کننده باشد، کلیه پرداخت هایی که باید به بانک انجام شود باید با الزامات و محدودیت های قانونی در رابطه با حمایت از مصرف کننده مطابقت داشته باشد.
در مورد مالیات های ناشی از تامین مالی، باید توجه ویژه ای به حق تمبر، BITT و RUSF شود. چندین معافیت در قوانین مربوطه وجود دارد.
حق تمبر مالیاتی است که در قانون حق تمبر وضع می‌شود و بر اساس این قانون حق تمبر به میزان 948/0 درصد کل مبلغ اصلی بیان شده در توافقنامه اعمال می‌شود، البته ماده چهارم. 23 جدول شماره 2 قانون حق تمبر معافیت قرارداد قرض الحسنه و اسناد تضمینی را در رابطه با وام های استفاده شده از بانک ها و مؤسسات اعتباری بین المللی در نظر گرفته است.
مقدار RUSF که باید پرداخت شود (الف) بیش از مبلغ بهره، برای وام های TRY. و ب) مازاد بر اصل مبلغ وام های ارزی به موجب ابلاغیه شماره 6 بانک مرکزی مربوط به مصوبه 88/12944 تعیین می شود. در قوانین مربوطه معافیت های متعددی وجود دارد.
BITT به سود، کارمزد، کمیسیون و هزینه‌هایی که باید به بانک ترکیه پرداخت شود و هر درآمدی که توسط آن بانک ترکیه‌ای به دست می‌آید با نرخ 5 درصد تعلق می‌گیرد. BITT همچنین ممکن است به بانکی که تأسیس، سازماندهی شده یا دفتر اصلی خود در ترکیه دارد، تحمیل شود، حتی اگر این بانک تسهیلات را از تسهیلات در دسترس قرار دهد یا تمام یا بخشی از آن را در دفاتر خود حمل کند یا هر مبلغ قابل پرداختی را دریافت کند. تحت آن در هر یک از شعب خارجی آن.
